نقش دولت در بخش مسکن
بسیاری از کارشناسان معتقدند دلیل گرانی مسکن، کمبود مسکن است. اما به نظر می رسد این معضل دلایلی دیگری نیز داشته باشد.
یکی از عوامل اصلی گرانی مسکن، کاهش تولید و عرضه است. هزینه های تولید مسکن مثل قیمت زمین، مصالح، دستمزدها باعث گران شدن مسکن می شود و تولید کنندگان به خاطر نبود مشتری و رکود در بازار، عملا سودی از افزایش مسکن نمی برند.
حتی با ورود دولت به عرصه ساخت مسکن نیز قیمت مسکن کاهش پیدا نمی کند زیرا دولت نیز مانند بخش خصوصی باید هزینه مصالح و دستمزدها را بپردازد.
برخی از کارشناسان به این نظریه معتقدند طرح هایی چون مسکن ملی و مسکن مهر قیمت زمین را حل می کند و زمین سهم بالایی در قیمت تمام شده مسکن دارد.
واضح است که ارزش زمین های شهر به خاطر امکاناتی است که حول آن زمین وجود دارد. زمین های شهری ارزشمند، امکاناتی مثل مدرسه، بیمارستان، مسجد، پارک و ... دارند و خدماتی مثل امنیت، آب، برق، گاز، راه و... برایش تامین شده است.
به بیان دیگر ارزش زمین های شهری به خاطر سرمایه گذاری هایی است که قبلا حول آن زمین ها صورت گرفته است و آنها را قابل سکونت کرده است.
بنابراین اگر دولت بخواهد اجازه ساخت مسکن حاشیه شهر را بدهد مجبور است هزینه های بیمارستان ها یا مدارس جدید یا خیابان ها را بپردازد.
بدیهی است که تاکید بر ساخت مسکن در زمین های دولت یا اطراف شهرهای موجود معنا و مفهومی به جز ادامه مسیر غلط توزیع جمعیت و امکانات اقتصادی در مکان غلط و اشتباه ندارد.
به نظر می رسد آنچه باعث ناتوانی مردم در خرید مسکن شده است تورم است نه گرانی مسکن که باعث کاهش قدرت خرید مردم شده است.
ضعف قدرت خرید ریشه در رکود، تورم، نااطمینانی ها، مشکلات نهادی و ساختاری و... دارد. بنابراین دولت باید به جای ساخت و عرضه بیشتر باید روی سیاست های اقتصادی و غیر اقتصادی مانند اشتغال، رکود، تحریم، آب، آلودگی هوا تمرکز نماید.
